Formy rywalizacji wśród rodzeństwa

Pewien ojciec opowiadał mi ostatnio, że jego syn i siostrzeniec zaczęli się sprzeczać, a następnie okładać wzajemnie pięściami. Obaj ojcowie byli w pobliżu i postanowili, że pozwolą, by walka toczyła się swoim naturalnym torem. W czasie pierwszej chwilowej przerwy w walce jeden z chłopców' spojrzał w kierunku biernie siedzącym mężczyzn i powiedział: „Czy nikt nie zamierza nam przeszkodzić, zanim się pokaleczymy?” Walka, jak widać, nie była tym czego którykolwiek z chłopców potrzebował. Ich gwałtowna walka była bezpośrednio związana z obecnością obu dorosłych i miałaby zupełnie inny przebieg, gdyby chłopcy byli sami. Dzieci często używają takich sposobów, by zwrócić na siebie uwagę rodziców i wywołać ich interwencję.

Mogą mi państwo wierzyć lub nie. lecz ta forma rywalizacji wśród rodzeństwa jest najłatwiejsza do opanowania. Rodzice muszą po prostu postarać się o to. by takie zachowanie było niekorzystne dla dzieci. Radziłbym przypomnieć dzieciom problem (na przykład ranek pełen bójek), a następnie powiedzieć: „A teraz słuchajcie. Jeśli chcecie się pobić i potem być nieszczęśliwi, to proszę bardzo (zakładając, że jest między nimi równowaga sił). Wyjdźcie i walczcie, dopóki sił wam starszy. Ale nie wolno wam tego więcej robić przy mnie. Koniec! I wiecie, że ja mam zwyczaj mówić poważnie. Rozumiemy się?”