Jaki okres wieku młodzieńczego jest najtrudniejszy? Część 2

Zdecydowanie zgadzam się w tym punkcie z opinią Bronfenbrennera. Uczniowie dwóch pierwszych klas szkoły średniej zachowują się zazwyczaj brutalnie wobec siebie, atakując i napadając na słabą ofiarę w całkiem podobny sposób, w jaki stado wilków północnych zabija i pożera kalekiego karibu. Niewiele zdarzeń wywołuje we mnie większy gniew sprawiedliwego niż widok wrażliwego dziecka, które świeżo wyszło spod ręki Stwórcy o poranku swego życia, a które uczy się nienawiści do samego siebie i pogardy dla swego ciała, tak że żałuje, że kiedykolwiek przyszło na świat.

Nic nie napawa mnie takim bólem jak widok mojego syna cierpiącego z powodu niskiego poczucia własnej wartości. Jest on teraz w pierwszej klasie szkoły średniej i wiem, że przeżywa ciężki okres. Czy mógłby mnie pan upewnić, że wyjdzie on z tego trudnego etapu, czy też zaważy to ujemnie na przyszłych latach jego życia?

Pomimo tego wszystkiego, co napisałem o bólu serca związanym z niskim poczuciem godności własnej, trzeba przyznać, że istnieje druga pozytywna strona tej sprawy. Należy pamiętać o tym, że psychika ludzka wyrasta z niezbyt groźnych przeciwności pod warunkiem. że nie zostanie w międzyczasie złamana. W przeciwieństwie do tego, jak moglibyśmy sądzić, idealnym środowiskiem dla naszego dziecka nie jest środowisko pozbawione wszelkich problemów i prób. Nie usuwałbym, nawet gdybym mógł, każdej przeszkody na drodze moich dzieci, pozwalając im błogo płynąć przez życie. Zasługu ją one na to. a by mieć prawo stawania wobec problemów życia i wynoszenia korzyści z takiej konfrontacji.